salamandra 65 Posted November 20, 2015 Report Share Posted November 20, 2015 (edited) ძლოკვი იმერულად ისე კი ბოხმეჭა, მყვრელი (Anguis fragilis) Edited November 20, 2015 by salamandra ციტირება Link to post Share on other sites
BROWNING 349 Posted November 20, 2015 Report Share Posted November 20, 2015 ძლოკვთან შეხვედრა დილით ლარების ამოსაღებად ან ანკესით სატევზაოდ რომ მივდიოდი კარგად მქონდა დაცდილი. სულ წარმატებული თევზაობა გამომდიოდა. ისე სანამ მისდამი შიშს დავძლევდი მომიკლავს ბევრჯერ. ციტირება Link to post Share on other sites
გიორგი 46 Posted November 21, 2015 Report Share Posted November 21, 2015 ქართლში გველხოკერას ვეძახით./ჩვენთან შეფერილობა შედარებით ღია აქვს, ისე წლის დროსაც გააჩნია. რაც მე ეგენი დამიჭერია კუკიის სასაფლაზე და მერე ჩანთით სკოლაში მიმიყვანია?! :d030: კაციშვილი ვერ მეკარებოდა. ციტირება Link to post Share on other sites
avto 106 Posted November 21, 2015 Report Share Posted November 21, 2015 (edited) უფეხო ხვლიკია. სასარგებლო რეპტილიაა. დიდი ხნის წინ მოწამეთის ქვემოთ მდინარიდან გამოვიყვანე იხრჩობოდა და ჰოი საოცრებავ თავზე ჯვარი ქონდა გამოსახული ცისფერი წინწკლებით,ტანის გასწვრივ კი იგივე ფერის ზოლი გასდევდა ბოლომდე და ორივე მხარეს 4-4 პატარა ჯვარი ჰქონდა.სულ 9 ჯვარი ქონდა გამოსახული. მაგრად ცხელოდა და იქვე მონასტრის ქვემოთ ბონდის ხიდთან ბზების ჩრდილში დავსვი. მოძრაობა უჭირდა ბევრი წყალი ქონდა ალბათ ჩაყლაპული,რა უნდა მექნა არ ვიცოდი მარა მაინც დაველოდე სანამ არ წავიდა თვითონ. დღემდე თვალებში მიდგას ის საოცრება რაც მას ზურგზე და თავზე ქონდა გამოსახული თან მონასტრის ძირში მოხდა ეს. მიჭირს ამის ახსნა მაგრამ აი კარგი მხატვარი რომ დაახატავს პროპორციულად ისე ჰქონდა ყავისფერ ტყავზე ცისფერი ჯვრები.ჯერ ასეც მეგონა რომ ვიღაცამ დაახატა მაგრამ ახლოდან ვათვალიერე და ეს ბუნებრივად იყო,ქერცლები იყო ცის ფერები. ეს შეიძლება ვინმეს ძღაპრად მოეჩვენოს მაგრამ შემიძლია ხატზე დავიფიცო და სამივე შვილზე დავიფიცო რომ ეს რასაც ვწერ ნამდვილი სიმართლეა. 3 მეგობარი ვიყავით ერთად ეს რომ ვნახეთ .სამწუხაროდ ერთი გარდაცვლილია ,მეორე კი ამჟამად საბერძნეთში ცხოვრობს. ეს რომ გავუშვით იმ დღეს სათევზაოდ ვიყავით და უკან გზაზე 2 გველგესლა ვნახეთ ,ერთად იყვენ და ვერც დავინახავდით რო თავად არ დაეწყოთ თავდასხმა. უცბად ქვებს დავწვდით და რაღაც სასწაულად ყველა ნასროლი ქვა მოხვდათ. ორივე მოვკალით და წამოვედით.ეს მოწამეთის მონასტრიდან რკინიგზის ბაქნისაკენ მომავლებს შეგვემთხვა. ახლა იქ ისეთი კარგი გზაა დაგებული ქვას ვეღარ იპოვი. Edited November 21, 2015 by ავთო ციტირება Link to post Share on other sites
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.