xanjala

ვარესადაც აძველებენ

თუ მართლა ძველია საცოდავობაა მაგის მაგ ფასში გაყიდვა. სურათებიდან ვერ დაადგენ ახალი გაკეთებულია თუ არა

კუტხურად ყველგან სხვადასხვანაირად ეძახიან. რას გაიგებ?

ხო მაგრამ სხვადასხვა კუთხეში სხვადასხვანაირად ეძახიან. ბევრგან ცულს პატარას, ან რუსულ ნაჯახს ეძახიან. ზოგან კიდევ ნაჯახს მარტო ქართული ნაჯახი რომ არის იმას ეძახიან

მარტივი ტესტი სისალის დასადგენად

ალბათ კარგი იქნება ამ თემაში მსგავს ვიდეოებს თუ ნოვუყრით თავს http://www.youtube.com/watch?v=-tCVp9NKEvg

მაგის პასუხი უკვე დავწერე. 15 სანტიმეტრამდე სადა პირი, ტყავვის ქარქაშით 150$

როგორც ამიხსნეს დანიშნულება იმის მიხედვით გავეცი პასუხი. ასეთი დანიშნულებისთვის მაქსიმუმ 15სმ სავსებით საკმარისია. დანარჩენი გემოვნების საკითხია. სურვილისამებრ კეთდება ესკიზი. მზადდება მუყაოსგან მოდელი და ხდება დამკვეთის ხელზე მორგრბა.

ალბათ ასეთი დანიშნულებისთვის 15 სმ პირიანი დანა სავსებით საკმარისი იქნება. სწორი ფორმის და 30მმ-მდე სიგანის. დანარჩენი ტარის დიზაინს რამდენიმე ვარიანტიდან ამოარჩევთ და 2 კვირაში დანაც მზად იქნება.

თქვენ სატყავებელი დანები გაინტერესებთ? სამწუხაროდ ელექტრო ვერსია არ მაქვს. ესკიზები, სურათები უამრავია ინტერნეტში. მხოლოდ გეემოვნების მიხედვით მათი გადამუშავება და საკუთარი სასურველი ესკიზის შექმნაა საჭირო.

მიხარია ჩემი ნამუშევრები თუ მოგეწონათ. მცირე ზომის დანა თავისი ტყავის ქარქაშით, 15 სანტიმეტრამდე პირით 150$ ხარისხის გარანტიით

სამუშაო დანა. პირის სიგრძე 11სმ. სისქე 4მმ.

BROWNING ჩვენი დამკვეთების 90% უცხოელია. მჭედელმა კაცმა ჯერ ამხელა ინფორმაცია უნდა მოიძიოს ამ საქმეზე, მერე შეისწავლოს, მერე უზარმაზარი 2-3 კვირიანი შრომა, ჩადოს სული და გული თავის ნამუშევარში და ამაში აიღოს 200-300$. ამ ყველაფრის გათვალისწინების შემდეგ ეს თანხა ძვირი ნამდვილად არ მეჩვენება. ყოველი ნამუშევარი ექსკლუზივია და ორი ერთნაირი არ მეორდება. ყველა ოპერაცია ხელით სრულდება. აქედან გამომდინარე დამზადების დროც იზრდება და ფასიც. თავისთავად ხარისხიც და ფასიც მაღალია სხვა სერიულ დანებთან შედარებით. სამუშაო დანა 150-200$ ღირს. ასეთი ტექნოლოგიით დამზადებული დანები საზღვარგარეთ გაცილები

რაჭაში ბევრი ექსპედიცია გვაქვს გაკეთებული. ვინაიდან რაჭა ჩემი დედულეთია. შენ ეტყობა კარგად არ გიძებნია, თორემ რაჯაში საკმაოდ ბევრი მჯედელია. ღებში 3 წლის წინ 4 მჭედელი იყო. მათგანაც ბევრი საინტერესო ინფორმაცია ავკრიფეთ. ამ ზაფხულს ზუდალში ვნახეთ ერთი ბებერი ყოფილი მჭედელი. საკმაოდ საინტერესო საუბარი გამოგვივიდა. ეს კაცი ყოველ შემთხვევაში ვინც ჩვენ გვინახია მათ შორის ნამდვოლი მენაჯახე იყო. ეტყობა კაცს ლაპარაკში. არადა კარგი ნაჯახის გაკეთება დამიჯერეთ ხანჯალზე ნაკლებ შრომას არ მოითხოვს. ასევე უწერაში ვნახეთ წელს ახალგაზრდა მჭედელი. საკმაოდ პერსპექტიული ახალგაზღდა. რამდენადაც გასაკვირი არ უნდა იყ

გმადლობთ. ექსპედიციებში, სხვადასხვა სოფლებში ხშირად დავდივართ. გულსატკენია მაგრამ ფაქტია. ეს საქმე თითქმის მთლიანად არის ამოძირკული. ნალბანდის (ნალების მჯედელი) ნახვაც კი იშვიათობაა. არიან მაგრამ ცოტანი. ჯედვის ტექნოლოგიებიდან რაღაც ზღვაში წვეთი მაინც შემორჩა. მაგრამ მადნის დაწურვა, და შემდეგ მისი გადამუშავება აღარსა არსებობს. არის ასეთი წიგნი "მჭედლობა რაჭაში" საინტერესო წიგნია. საწყენია ამხელა საგანძურის ასე გაოხრება.

იეტი გაიხარე მაგარი სტატიაა. ჩემს სკს-ს ხუფი აქვს შეცვლილი. დანარჩენ დეტალებზე ყველგან ერთი ნომერი აწერია. როგორ გავიგო რომელი ქარხნისაა და რომელი წლის გამოშვებაა?

საქართველო (ჩვენი წინაპარი ტომები) მიიჩნევა მეტალურგიის განვითარების ერთერთ პირველ კერად. ჩვენი წინაპარი ტომებიდან, საუკეთესო ფოლადით ხალიბები გამოირჩეოდნენ. სამწუხაროდ ეს ტექნოლოგია დღეს უკვე მთლიანად დაკარგულია. საქართველოში ბოლო პერიოდში ამ საქმით პირველად დაინტერესდა კახაბერ ზარნაძე. აწყობდა ექსპედიციებს საქართველოს სხვადასხვა კუთხეში. მან მოიძია უამრავი ეთნოგრაფიული მასალა. მისი წინაპრებიც მეიარაღე მჯედლები იყვნენ. ამიტომ მოძიებული მასალების გადამუშავება და შემდეგ პრაქტიკაში განხორციელება არ გაძნელებია. მან ხელახლა ჩაუყარა საფუძველი საქართველოში სამჭედლო საქმის აღორძინებას. დიდი ძალი

მართლაც ლამაზი დანაა. ძალიან მომეწონა. რაც შეეხება 3% ნახშირბადს ეს უკვე ფოლადი კი არა, პრაქტიკულად უკვე თუჯია. ასეთი დანა მაღალ სისალეს ნამდვილად მოგცემთ, მაგრამ შუშასავით დაიფშვნება.

როკველების რა გითხრათ? მე ძველი მეთოდით ვმუშაობ და ასევე ძველი მეთოდით ვამოწმებ. ანუ პრაქტიკაში მოწმდება. ფეხით შედგომა, რკინის ჭრა და შემდეგ ფხის შენარჩუნება, პრაქტიკაში გამოცდა და ბოლოს მფლობელის მადლობა.

გაგიმარჯოთ თითქმის ყველანაირ ფოლადებს. ზამბარა, რესორი, საკისარი, უ7... ან ყველა ერთად, ანუ ბაწარაული. ერთმანეთში დუღდება, რამდენჯერმე იკეცება და იგრიხება.

მადლობთ ჩემი ნამუშევრებია. სხვა რა ვთქვა არ ვიცი...