Коба

რძის ჩადგომა არ არის არაფრის მაჩვენებელი. ძუს, "ტეჩკის" მერე 2 თვეში, მიუხედავად იმისა არის თუ არა დართული, ძუძუები უფართოვდება და მასში რძე (უფრო სწორედ "молозиво", არ ვიცი ქართულად რა ქვია) უდგება. ამას აუცილებლად მოყვება "ტყუარა მშობიარობა" ("ложная щенность"). ეს ყველაფერი ძაღლის ორგანიზმის ფიზიოლოგიური და ფსიქიკური ცვლილებების შედეგია მძუნაობის შემდეგ.

იხვებზე ნადირობის შემდეგ, ყველაზე მეტად მეხსიერებაში ჩამრჩა ჩემი პირველი გასვლა მინდორში, მინდვრის ფრინველზე სანადიროდ. კერძოდ გნოლზე. ალბათ ზუსტად მაშინ დაიბადა ჩემში ნამდვილი მონადირე. ვნადირობდით მინსკიდან 90 კილომეტრში, ვილეიკის წყალსაცავთან ახლოს. იქ, იმ ოლიმპიურ ჩემპიონს, რომელც მე უკვე ვახსენე, საშა გაზოვს, აგარაკი ქონდა. ჩვენ კი ვიყავით ალბათ ათ კაცამდე, პლიუს არამონადირე ძაღლი(ამხანაგის დობერმანი). ბელორუსიის ვრცელ მინდვრებში გნოლის პოვნა ძაღლით ჭირს, უძაღლოდ კი თითქმის შეუძლებელია. ბოდიალი კი მოგვიწია ბევრი, მაგრამ ეს სასიამოვნო და რაც მთავარია შედეგინი ბოდიალი იყო. რამოდენიმ

კარგი, სანამ კუბდარს აკეთებ და ხელები დაკავებული გაქვს, დავდებ თორემ, მერე მე შენ ალბათ ვერ გადაგირჩები აი ჩემი "ტროფეი" ეხ გიო, გიო - რავა იმ ორაგულივით წამოეგე ანკესზე რა თევზი, რის თევზი. სულ 3 ცალი მყავს დაჭერილი ჩემს ცხოვრებაში და აი ჩემი "რეკორდი" ე, გავიქეცი ეხლა მე, სანამ გიო სამზარეულოდან არ დაბრუნებულა B)

აუ, გიო, დაბრუნდი რა ძმურად საიტზე და არ დავდებ არაფერს :(

jino-93- "ხელის შემშლელი ფაქტორი", სრულებით არ ნიშნავს იმას, რომ, იმედი ამოიწურო. თუ სპერმატოზოიდების რაღაც ნაწილი მაინც ჩარჩა, შეიძლება ყველაფერი ნორმალურად იქნეს. თუმცა ის ფაქტი, რომ, "კვირის ბოლომდე უნდა იმშობიაროს და მუცელი სულ ოდნავ აქვს შემობერილი", მარტლაც არის ამაღელვებელი. ამ პერიოდში მუცელი უკვე უნდა ჰქონდეს გვარიანად გამობერილი. არ ინერვიულო წინასწარ, შეიძლება ცოტა რაოდენობის ლეკვები ყავდეს მუცელში.

აშკარად, ხელის შემშლელი ფაქტორია.

კი, ძალიან ლამაზი ბუნებაა იქით. ხალხი, ღვინო და პურმარილიც შესაფერისი. თუ დაეწყო ეს ქვეყანა და მომიწია საქართველოში ცოტა ხნით მაინც დარჩენა, აუცილებლად ჩავალ ბაღდათ და ობჩაში

კარგი აბა, თუ აიტან, შენ იცი. მე გაგაფრთხილე და აწი შენ იცი ................................................................................... გიო, ხომ ხარ მზად?

აქაც მინდა დავდო აღწერა დართვის პროცესის, იმათთვის, ვისაც გამოცდილება არა აქვს, ან ძაღლები რაიმე მიზეზის გამო უარს ამბობენ დაჯვარებაზე. ეგება ვინმეს გამოგადგეთ დართვისას, დაჟე უკვე გამოცდილ ძაღლებს, ჭირდებათ დახმარება. საუკეთესო ვარიანტია, მოიწვიოთ ვინმე გამოცდილი, დართვის ინსტრუქტორი (არიან ასეთები). თუ ამის საშუალება არ არის, მინიმუმ 3 კაცი. ძუს პატრონი -აუცილებლად, ხვადის პატრონი და ვინმე მესამე, ვინც დაკომპლეკსებული არ არის და თამამად დაეხმარება ძაღლებს დართვაში (მხედველობაში მაქვს, თუ იქნა საჭირო, მოკიდებს ხელს ხვადის ასოს და მისცემს ზუსტ მიმართულებას). მთავარი როლი ზუსტად ამ მესამე

ეს არ არის სწორი მტკიცება. საერთოდ ასე ითვლება, მაგრამ, ძაღლი ცოცხალი არსებაა, და როგორც ნებისმიერ ცოცხალ ინდივიდუმებს ახასიათებს, არის გამონაკლისიც, რაც ბევრ, სხვა და სხვა ფაქტორზე არის დამოკიდებული - ასაკზე, ფიზიკურ მდგომარეობაზე, დაჯვარებამდე (დართვამდე) ფიზიკურ 'ნაგრუზკებზე", გადატანილ ავადმყოფობებზე და ა.შ. ყველაზე უკეთესია, თუ ძუს აუღებთ ანალიზს "პროგესტერონზე" (ეს გარმონია, რომელიც ზუსტად აჩვენებს, თუ როდის არის ყველაზე ოპტიმალური დროა დასართავად). ჩემს მერის, მეორე დართვის დროს, ყველაზე ოპტიმალური 19-ე დღე ჰქონდა. პირველი დარტვისას მე-13. არ ვიცი ეს საიდან აიღეთ, ვ

მალადეც გიო! მომილოცნია! კარგი ნადავლია რაც შეეხება ჩვენს "პაექრობას" - გთხოვ, წინასწარ შენი სანადირო არსენალი ("რაგატკიდან" დაწყებული, თოფებით დამთავრებული)საიმედოდ ჩაკეტო სეიფებში, გასაღები მეუღლეს ან ქალიშვილს გადასცე (ასე უფრო მშვიდად ვიქნები), მონიტორს რაიმე ცეცხლ და ტყვიაგაუმტარი შუშა მიაფარო (რომ ეიფორიის ქვეშ არ დაამტვრიო) , და როცა შემატყობინებ, რომ მზადა ხარ... დავდებ იმ სურათს

ალეკო გილოცავ! ჯანმრთელობას და წარმატებებს გისურვებ!

საყინულე, საყინულეო - რომ იძახდით, ტაშკენტში ყოფიკხართ ჩვენთან რამოდენიმე დღის წინ -23 იყო (მარტალია ღამით ). ზუსტად იმ დროს მომიწია ვოლოგდაში წასვლა, და გზაში -28 დაეცა ტემპერატურა

აუ, რა მაგარი ადგილებია და რა ტკბილი კომპანია. მალადეც ბიჭებო, გაიხარეთ!

http://www.facebook.com/video/video.php?v=10200157032195384

რომელ ქართულ ფილმშია, ძმაკაცზე რომ ამბობენ - "ამის გაბედნიერება კი გვინდა, მაგრამ იმ გოგოს გაუბედურება არ გვინდაო". მეც კი მინდა "დროზე განახოთ" ის სურათი, მაგრამ არ მინდა, რომ, გიორგი დავკარგოთ საიტზე კარგა ხანი. ჩვენი თავი ჯანდაბას, მაგრამ, შეიძლება ოჯახიც მიატოვოს დროებით - სანამ ჩემ ეგზემპლიარის შესაფარ ეგზემპლიარს არ მოიპოვებს. მე კი იმაშიც ვარ დარწმუნებული, რომ, შეერთებული შტატების, და კერძოდ ორეგონის შტატის მთავრობა, მას არ მისცემს ამოდენა თევზის დაჭერის ლიცენზიას (ან სხვა ნებართვას). ჰოდა, მოუხდება მექსიკაში ან სხვა რომელიმე ჩამორჩენილ ქვეყანაში წასვლა, რომ ბრაკონიერის სახელი არ დაე

jaba- შეგიძლია ეს თემა (ან ცალკე, მარტო გამოცდის წესები) მაღლა მიამაგრო. ეს საჭიროა ყოველივე მეძებრის მყოლ ახალგაზრდა მეძაღლისათვის. ეს კი იკარგება სხვა თემებში და ძნელი საძებნია.

ასეთი ადგილი არა მარტო მონადირისთვის, არამედ ძაღლისთვისაც სამოთხეა. იხვზე დასაგეშად და საწვრთნელად, ხომ საერთოდ უკეტესს ვერ ინატრებ. დაყვები "დამბას" (გზას ტბებს შორის) და უსვებ ძაღლს ქარის საწინააღმდეგო მხრიდან. ის აკეთებს "ჩელნოკს" 5-10 მეტრის ფრთით (სიგრძით) და ....დგება ნაბულზე, რადგანაც, ძაან ხშირად იხვები იკვებებიან ნაპირთან, ბალახებში (ბალახს ვწერ თორემ, სინამდვილეში "ტრასნიკია". ვერ გავიხსენე მისი ქართული სახელწოდება). ჰოდა, "ტრასნიკიდან" იხვი ძაღლს ვერ ამჩნევს (და თუ ამჩნევს, უცებ მაინც არ ფრინდება. იმალება, რადგანაც, იმედი აქვს, რომ არ შეამჩნევენ) და ეს აძლევს ძაღლს საშუალებას ნაბულ

ვაგრძელებ მოყოლას ამ მეურნეობაზე. ეს ის 'პარომია". ჩემი ხელით გადამყავს ჩემი თავი და მანქანა. ჩემს უკან ერთ-ერთი ტბა. ტბის ნაპირი და შუაგული არაა ღრმა, ამიტომ ბალახი ხარობს. ეს იმიტომაა გაკეთებული, რომ, თევზს ქონდეს ბუნებრივი საკვები და თავშესაფარი.

მშვენიერი რჩევაა ეს საუკეტესო აზრია. ყველა დამშვიდდებით, ლეკვი კი პირველ რიგში. რაც შეეხება, ამას - - ეცადე, რაც შეიძლება ხშირად ისეირნო "პოვადოკით" ლეკვთან ერთად ამ "ობიექტების" ახლო-მახლოს. თავიდან, როგორც კი გაიქაჩება მაგათკენ, აუკრძალე და მოქაჩე "პოვადოკი". შემდეგში, უბრალოდ გაუკეთე იგნორირება ლეკვის რეაქციას მაგათზე. ყოველმხრივ აგრძნობინე ლეკვს, რომ, ქათმები და გოჭები, საერთოდ არ გაინტერესებს. შემდგომში, როცა სანადირო ობიექტებს შეხვდებით, პირიქით, ყოველმხრივ უნდა ანახოთ თქვენი დაინტერესება.

გიო, მაპატიე ძმაო, მაგრამ, გამორიცხულია, რომ, შენ ჩემს "რეკორდს" გადააჭარბო ან შემდეგში გააუმჯობესო. ცოტა მოგვიანებით დავდებ სურათს და დარწმუნებული ვარ, რომ, შენ როგორც ნამდვილი მეთევზე, აღიარებ "ჩემპიონობის" დაკარგვას

ელექტრო საყელური უნდა გამოიყენოთ მხოლოდ რაიმე მოქმედების კორექტირებისათვის (უმთავრესად, ძაღლის ყურადღების მისაპყრობად). ეს შეიძლება იყოს ამკრძალავი ბრძანებების შესრულება, "ჩელნოკის" გასწორება, ფრინველზე გამოკიდების მცდელობის აღკვეთა და ამის მსგავსი სხვა რაღაცეები. მაგრამ გახსოვდეთ, მისი გამოყენება უნდა იყოს ეპიზოდური და კონკრეტულად მიზანდასახული. სხვანაირად ძაღლი ეჩვევა ელექტრო საყელურს , პატრონი კი "ხალიავას",რადგანაც ელექტრო საყელურის დახმარებით გაცილებით ადვილია ძაღლის შენ ჭკუაზე მოყვანა, მისგან ბრძანებების შესრულების მიღწევა. მაგრამ ეს ყველაფერი დროებითია, რადგანაც, როგორც კი ძაღლი მის გა

ვერა, "უარესს" ვერ დადებ, გამორიცხულია B)

ღმერთმა ჯანმრთელად გაგიზარდოს და კარგი მონადირე დამდგარიყოს.

მეც მომწონს, მაგრამ მინდა ყურადღება რამოდენიმე მომენტზე გავამახვილო. ორივე სურათზე აშკარად ჩანს, რომ, ლეკვს თათები "გაშლილი", გაბრტყელებული, აქვს. ასეთი რაღაცა ხდება, მაშინ, როცა ლეკვს ხშირად უწევს ლინოლიუმზე, ან მის მსგავს, სრიალა იატაკზე მოძრაობა. წესით უნდა ქონდეს შეკუმშული. ამისათვის საჭიროა ლეკვთან ერთად სეირნეობა ისეთ ადგილებში, სადაც "ხრეშიანი" ან ქვებიანი საფარია (მაგალითად, რკინისგზის ლიანდაგების გასწვრივ, ზღვის ან მდინარის სანაპიროზე და ა.შ.) შეიძლება ამის გამო, ან უფრო იმიტომ, რომ, ჯერ ზრდის პროცესშია (ესენი კი არაპროპორციულად იზრდებიან (ჯერ სიგრძეში, მერე სიმაღლეში)), უკანა მხ